Witte kool: voordelen en schade aan het lichaam

Witte kool is een landbouwgewas dat behoort tot de kruisbloemigenfamilie. Biologen zijn nog steeds niet tot een gemeenschappelijke mening gekomen over waar precies deze cultuur voor het eerst verscheen. De Sovjet-botanicus en fokker E.N. Sinskaya suggereerde bijvoorbeeld dat de wilde voorouders van witte kool aan de Middellandse Zeekust groeiden. Tegelijkertijd schreef de Georgische onderzoeker G. Dzhaparidze in zijn werken dat het laaggelegen Colchis de geboorteplaats van de plant is: op het grondgebied van deze vlakte werd een uitzonderlijke variëteit van kool geregistreerd.

De resultaten van archeologische opgravingen geven aan dat mensen witte kool in het bronzen of stenen tijdperk begonnen te cultiveren. De technologie van het kweken van deze groente beheerst de oude Egyptenaren, Grieken en Romeinen. Zuid-Slaven leerden over het bestaan van koolkweken van de Romeinse en Griekse kolonisten die zich in de Zwarte-Zeegebieden vestigden. Aan het begin van de XI-eeuw begonnen groenten in Rusland te groeien.

Tegenwoordig wordt witte kool geteeld in alle uithoeken van de planeet, met uitzondering van woestijngebieden en regio's in het verre noorden. De grootste producent en leverancier van dit product op de wereldmarkt is China: jaarlijks wordt meer dan 8 miljoen ton koolhoofden geteeld in het land. Grote exporteurs van dit groentegewas zijn landen als Polen, Iran, Nederland.

Witte kool is een waardevol voedingsproduct. Het wordt geconsumeerd in zijn ruwe vorm, gestoofd, gekookt, gebeitst en gefermenteerd. De bladeren van deze groentecultuur worden gebruikt om salades, groenteschotels, koolsoep en koolrolletjes te maken. In de volksgeneeskunde wordt de plant gebruikt om een reeks stoornissen in het lichaam te bestrijden.

Biologische plantbeschrijving

Witte kool is een twee jaar oude groentecultuur met een uitgebreid wortelstelsel. De stengel van de plant is lang, rechtopstaand, groen. Bleke groene onderste koolbladeren zijn groot, vlezig, met dikke aderen. Ze vormen een dichte basale rozet (kop) rond de stengel van de plant. Stambladeren - grijsgroen, ovaal, geen bladstelen. De kool bloeit met grote lichtgele (minder vaak witte) bloemen die veelkleurige borstels vormen. De vruchten van de plant zijn grote peulen met een verdikte, stompe neus. Binnen elke pod rijpen verschillende grote bolvormige donkerbruine zaden.

Regels voor selectie en opslag van witte kool

Bij het kiezen van witte kool is het handig om drie eenvoudige richtlijnen te volgen.

Voordat u een kool koopt, moet u deze zorgvuldig inspecteren. Het is belangrijk om ervoor te zorgen dat er geen vuil, donkere vlekken, schimmel, schurft, rot of scheuren op het oppervlak van het hoofd zijn. De snede moet wit of lichtgeel zijn: donker worden van de steel geeft aan dat het product oud is.
Bij het kiezen van kool, moet de voorkeur worden gegeven aan groenten met een gewicht van meer dan 1 kilogram. De koppen moeten strak zijn, bestand tegen vervorming tijdens compressie.
Het is belangrijk om ervoor te zorgen dat er geen vreemde geuren uit de kool komen. Verse groenten hebben een lichte, grassige smaak.

Kool moet worden bewaard bij een temperatuur van 0 tot 3 ° C en bij een luchtvochtigheid van 86 tot 90%. Elke vrucht moet worden omwikkeld met krantenpapier of plasticfolie. In deze vorm kunnen koolhoofden hun voedings- en smaakeigenschappen tot zes maanden behouden.

Voedingswaarde van het product

100 g kool bevat:

1, 723 g eiwitten;
4, 621 g koolhydraten;
0, 193 g vet;
1, 903 g voedingsvezels;
90, 343 g water;
0, 291 g organische zuren;
0, 614 g as;
0,097 g dextrines en zetmeel;
4, 524 g monosacchariden en disacchariden.

Ook in de samenstelling van het product zijn sterolen, essentiële en niet-essentiële aminozuren.

Vitaminen in de samenstelling van het product

Witte kool - een voorraadhuis van vitaminen. Wanneer geconsumeerd, komt 100 g van dit product in het lichaam:

tocoferol-equivalent, E - 0, 093 mg;
riboflavine, B2 - 0, 063 mg;
Niacine-equivalent, PP - 0, 898 mg;
pyridoxine, B6 - 0, 934 mg;
retinol-equivalent, A - 2, 975 mcg;
thiamine, B1 - 0, 026 mg;
ascorbinezuur, C - 59, 404 mg;
choline, B4 - 10, 633 mg;
foliumzuur, B9 - 21, 346 μg.

Daarnaast wordt een zeldzame vitamine K, genaamd phylloquinon, in kool aangetroffen. 100 g van het product bevat ongeveer 76 μg van deze voedingsstof.

Nuttige elementen in witte kool

Macro-elementen in 100 g witte kool:

magnesium - 15, 719 mg;
fosfor - 30, 463 mg;
kalium - 299, 061 mg;
zwavel - 36, 816 mg;
chloor - 36, 862 mg;
calcium - 47, 412 mg;
natrium - 12, 914 mg.

Spoorelementen per 100 g product:

ijzer - 0, 512 mg;
molybdeen - 9, 631 mkg;
kobalt - 2, 893 mkg;
selenium - 0, 234 mkg;
aluminium - 569, 077 mkg;
chroom - 4, 922 mkg;
mangaan - 0, 161 mg;
nikkel - 14, 211 mkg;
boor - 199, 211 mcg;
zink - 0, 388 mg;
koper - 79, 091 mkg;
jodium - 2, 909 mkg;
fluor - 9, 692 mkg.

Calorische inhoud van witte kool

100 g verse witte kool bevat 26, 782 kcal. Gemiddeld weegt één kool 1, 5 kg. Dit betekent dat de calorische waarde 401, 73 kcal is.

De energetische waarde van een portie zuurkool van 100 g is 19, 433 kcal, gebeitst - 18, 721 kcal, gekookt - 18, 104 kcal. 100 g koolsoep bevat 33, 617 kcal. Calorie kool gestoofd in tomatensaus - 43, 912 kcal.

Handige eigenschappen

Kool - een product met een lage energetische waarde. Mensen die zich willen ontdoen van overgewicht, kunnen veilig hun dieetgerechten uit deze groente diversifiëren.
Koolsap is een natuurlijk laxeermiddel. Voor de behandeling van langdurige constipatie met een mengsel van deze drank met een augurk pekel uit zuurkool (de ingrediënten worden in hetzelfde volume genomen). Betekent 200-230 ml tweemaal daags drinken.
De groene topbladeren van kool zijn een rijke bron van foliumzuur. Regelmatige consumptie ervan in voedsel kan de ontwikkeling van megaloblastaire bloedarmoede bij volwassenen voorkomen en het risico op verstoringen van het immuunsysteem en de bloedsomloop verminderen. Zwangere vrouwen, inclusief voedsel van dit product in hun dieet, minimaliseren de waarschijnlijkheid van de vorming van neurale buisdefecten in het embryo.
Witte kool is een algemeen beschikbare bron van vitamine C. Om de dagelijkse behoefte van het lichaam aan deze voedingsstof te vullen, volstaat het om ongeveer 200 g van het product vers te eten. Bij matige warmtebehandeling neemt de concentratie van ascorbinezuur in de groente toe. Het is bewezen dat laat rijpende koolvariëteiten driemaal zoveel vitamine C bevatten als de eerste.
In de alternatieve geneeskunde wordt koolsap gebruikt om maagzweren, gastritis en leveraandoeningen te behandelen. Patiënten wordt geadviseerd om vier keer per dag een half glas van dit drankje te drinken.
Tartonzuur in verse witte kool heeft anti-sclerotische eigenschappen, voorkomt het optreden van cholesterolplaques op de wanden van bloedvaten, helpt overtollig cholesterol uit het lichaam te verwijderen. Tijdens de warmtebehandeling neemt de concentratie van deze voedingsstof in koolbladeren af.
Stoffen die aanwezig zijn in vers koolsap, helpen om overtollig vocht uit het lichaam te verwijderen, omgaan met sterk oedeem.
Sap dat vrijkomt tijdens de verzuring van witte kool, wordt gebruikt om de suikerconcentratie in het bloed te verlagen. De vloeistof wordt verdund met warm water van 1: 1 en vier keer per dag en 1/4 kop genomen.
Koolsap met toevoeging van honing helpt bij het verlichten van de conditie van mensen met tuberculose.
Choline en andere B-vitamines, die het spijsverteringskanaal binnendringen bij het eten van witte kool, helpen om de metabolische processen in het lichaam te versnellen.
Koolsap helpt het zenuwstelsel te stabiliseren, is opgewassen tegen irritatie en angst en normaliseert de slaap. Mensen die met deze problemen worden geconfronteerd, is het voldoende om dagelijks een half glas van dit drankje te drinken.
Schotels uit witte kool helpen het lichaam te voorzien van vezels, verbeteren de spijsvertering, verwijderen gifstoffen, toxines en andere giftige stoffen uit het maagdarmkanaal.
De stoffen in koolsap, normaliseren het proces van bloedvorming, helpen de bloedopbouw te verbeteren.
In het geval van stomatitis of een verhoogde bloeding van het tandvlees, is het nuttig om de mond met vers koolsap te spoelen.
Gemalen kool, gecombineerd met ruwe 1: 1 dooier, wordt gebruikt om huidzweren, etterende wonden en brandwonden te behandelen. Het mengsel, gewikkeld in steriel weefsel, wordt aangebracht op het aangetaste gebied gedurende 30-40 minuten.
Koolsap heeft slijmoplossend eigenschappen. Traditionele genezers bevelen aan om dit drankje te drinken voor bronchitis, tracheitis en andere ontstekingsziekten van het ademhalingssysteem. Warm koolsap helpt bij het wegwerken van droge, niet-productieve hoest.
De stoffen in witte kool helpen om degeneratie van het leverweefsel door vetweefsel te voorkomen.
Vers koolsap wordt gebruikt voor de behandeling van ziekten die zich hebben ontwikkeld op de achtergrond van een afname van de zuurgraad van maagsap.
In alternatieve geneeskunde wordt kool gebruikt om pijn te verzachten bij gewrichtsaandoeningen, migraine en weke delen letsels. Verse bladeren van de plant worden in de handen gekneed en op het aangetaste gebied aangebracht. Comprimeer verandering elke 1, 5-2 uur.
Witte koolsap is een effectief middel tegen etterende tonsillitis. Vloeistof spoel de keel minstens 4 keer per dag tot het volledig verdwijnen van de symptomen van de ziekte.
Folk-genezers gebruiken witte kool om een middel te bereiden om snel van hematomen af te komen. Verpletterde bladeren van de plant worden gedurende 3 minuten in de melk gekookt en gedurende 35-40 minuten op het aangetaste gebied aangebracht.
In de oudheid werd koolsap, gecombineerd van 1: 1 met rode wijn, gebruikt als een tegengif voor slangenbeten en giftige insecten.

Kooltoepassing in cosmetica

Koolsap heeft anti-verouderings eigenschappen, geeft de huid tint, maakt het soepel en elastisch. Het middel is geïmpregneerd met een katoenen schijf en twee keer per dag met een gezicht afgeveegd.
Vers koolsap wordt gebruikt om een masker te maken dat fijne lijntjes glad maakt en ongewenste pigmentatie op de huid wegneemt. De vloeistof wordt gecombineerd met havermout 1: 1, meng grondig en verdeel de resulterende samenstelling in probleemgebieden. Na 40 minuten afspoelen met warm water.
Er is een koolmasker waarmee je verstoringen in het werk van de talgklieren kunt wegnemen, om volledige en juiste zorg voor de vette huid te bieden. Havermout giet zuurkoolpuree (1: 1) en laat het mengsel 35 minuten trekken. De resulterende samenstelling wordt verdeeld over het probleemgebied van de huid. Na 20 minuten wordt het product met kamille-extract gewassen.
Vers koolsap wordt in de hoofdhuid ingewreven om de haarwortels te versterken, de krullen sterk en glanzend te maken.

Contra-indicaties en schade aan witte kool

Misbruik van witte kool kan maagklachten, een opgeblazen gevoel, misselijkheid, winderigheid en darmkoliek veroorzaken.
Talrijke studies hebben bevestigd dat overmatige consumptie van rauwe witte kool struma en andere aandoeningen in de schildklier kan veroorzaken. Tijdens hittebehandeling of verzuren van deze groente, wordt de concentratie van goitrogens (verbindingen die endocriene systeemstoring veroorzaken) met 85-90% verminderd.
Contra-indicaties voor de consumptie van deze groente zijn diarree, verhoogde zuurgraad van het spijsverteringssap, pancreatitis, acute enterocolitis, neiging tot spasmen van de galwegen, overmatige samentrekkende activiteit van de darmen, allergie voor groenten van de koolfamilie, chirurgische ingrepen in de peritoneale of borstgebieden.
Het is verboden koolstronkstompen te eten. Het is in dit deel van de plant dat zich giftige stoffen verzamelen - nitraten, koperzouten, cadmium.

Opmerkingen (0)