Garnalen behoren tot de categorie delicatessen met zeevruchten en zijn een frequente gast bij feesttafels. Salades, soepen, sauzen, sandwiches, warme en koude snacks - dit is geen complete lijst van gerechten die op basis daarvan bereid kunnen worden. Je moet er echter niet bij betrokken raken, want garnalen kunnen niet alleen voordeel opleveren, maar ook schade toebrengen aan het menselijk lichaam.
Wat zijn de voordelen van garnalen
Net als veel zeevruchten bevatten garnalen veel nuttige stoffen. Deze omvatten met name de vitaminen A, B, C, E en PP, evenals een groot aantal macro- en micro-elementen, waaronder calcium, natrium, molybdeen, ijzer, fosfor, kalium, koper, zink, magnesium, zwavel, jodium, chroom, kobalt, fluor en nikkel. Zo kan een klein deel van de garnalen de dagelijkse behoefte van een volwassene aan componenten die nodig zijn voor de goede en normale werking van zijn lichaam. Men mag niet vergeten dat 100 g garnalen maar 87 kilocalorieën bevatten, dus behoren ze tot de categorie dieetproducten die bijdragen aan de strijd tegen overgewicht.
Garnalen hebben op zichzelf een zeer gunstig effect op het menselijk lichaam, waardoor u de immuniteit kunt verbeteren, hormonen kunt stabiliseren en de stofwisseling kunt herstellen. Bovendien zijn ze een onmisbare bron van belangrijke microcomponenten, die in deze zeevruchten bijna 50 keer meer bevatten dan in vlees. Vanwege het eiwitgehalte zijn garnalen een veelzijdig bouwmateriaal dat de groei van spieren en botten bevordert. Het is ook vermeldenswaard dat ze een gunstig effect hebben op het endocriene systeem, het lichaam helpen bij het verwijderen van gifstoffen, de bloedcirculatie stimuleren en zelfs antioxiderende eigenschappen hebben, wat bijdraagt aan de activering van regeneratieprocessen. Garnalen zijn ook een groep hypoallergene producten, zodat ze veilig kunnen worden gebruikt door mensen met een verhoogde gevoeligheid voor zeevruchten en kleine kinderen. De laatstgenoemden worden zelfs geadviseerd garnalen in het dieet voor koude of virale ziekten te introduceren om het lichaam te helpen zo spoedig mogelijk de ziekte te overwinnen. Garnalen zijn 2% vet, 0,8% koolhydraten en 19,8% eiwit. Daarom is zelfs 100-150 g van dit product voldoende om het hongergevoel gemakkelijk te bevredigen. Het is waar dat er al een tijdje voldoende voedsel is, en binnen een uur voelt de persoon opnieuw een hongergevoel. Dit is het grootste gevaar van garnalen, aangezien je ze, als je ze constant en in grote porties eet, dan kan een oververzadiging van het lichaam met vitamines en micro-elementen6 optreden, wat op zijn beurt zal leiden tot schendingen van verschillende interne processen. Daarom, degenen die van dit soort zeevruchten houden, moet je het niet meer dan 1-2 keer per week in het menu opnemen, als aanvulling op andere gerechten, zodat het eten vol en evenwichtig is.
Schade aan garnalen
Garnalen zelf zijn volkomen ongevaarlijk, maar vergeet niet dat ze verschillende schadelijke stoffen kunnen opnemen. Het is bewezen dat deze zeedieren straling, lood, cadmium en kwik accumuleren en ook allerlei gifstoffen kunnen bevatten. In dit geval hangt alles af van het gebied waarin de garnalen zijn geoogst en hoe vervuild de omgeving is waarin ze leven. Daarom kan het eten van garnalen in sommige gevallen ernstige voedselvergiftiging veroorzaken. Vergeet ook niet dat dit type zeevruchten met regelmatige opname in het dieet bijdraagt aan de ophoping van zware metalen in het lichaam. Nog niet zo lang geleden hebben wetenschappers de relatie tussen het veelvuldig gebruik van garnalen en de ontwikkeling van kanker vastgesteld. Bovendien helpen ze de seksuele activiteit bij mannen verminderen en kunnen ze zelfs impotentie veroorzaken. Het is de moeite waard om apart te vermelden dat sommige gewetenloze garnalenproducenten hen behandelen met stoffen waardoor het product lang vers blijft. Dergelijke supplementen op basis van antibiotica hebben verre van het beste effect op de gezondheid van diegenen die dergelijke lekkernijen eten en kunnen de ontwikkeling van allerlei kwalen veroorzaken, van spijsverteringsproblemen tot dysbiose.
