Gedurende 500 jaar hebben de Turken koffie gedronken en in die tijd is hij erin geslaagd om een nationale drank te worden. De eigenaardigheid van Turkse koffie is zeer fijngemalen koffiebonen - het koffiepoeder is zo dun als meel. Bovendien worden gemalen granen meestal vers geroosterd - ze hebben zelfs geen tijd om af te koelen voordat ze worden gemalen. Het schuim dat zich vormt bovenop moet worden overgebracht naar de cups en mag niet weglopen. Hetzelfde drankje wordt niet gekookt, maar alleen aan de kook gebracht door het te verwijderen op het moment van schuimvorming.
Ingrediënten:
- koffiebonen;
- gefilterd water;
- suiker.
Kooktijd: 20 min., Aantal doses: 1.
Koken
1. Eerst moet je koffie malen. Het is wenselijk om dit in een speciale mortel te doen, waarna de koffie de nodige smaak en aroma krijgt. Maalkoffie moet heel fijn zijn - zoals meel. We malen koffie in zo'n hoeveelheid dat er 2 theelepels per persoon zijn. Koffie moet worden bereid in een cezve, of, zoals het ook wordt genoemd, een Turk. Het is noodzakelijk om er koud water in te gieten. Het is belangrijk dat het water werd gezuiverd, in elk geval niet uit de kraan. Wanneer het water heet wordt, schenken we gemalen koffie en, indien gewenst, suiker. Met de juiste bereiding kan er geen suiker in de afgewerkte koffie worden gedaan.
2. De inhoud van de Turken moet grondig worden gemengd. Zodra het schuim de hals van de Turken bereikte, moest het uit het vuur worden gehaald en opzij worden gezet. Verwijder het schuim en doe er een kopje in. Het wordt aanbevolen om het kookproces minstens drie keer te herhalen.
3. Het serveren van Turkse koffie wordt geaccepteerd in een klein kopje met dikke muren, altijd op een presenteerblaadje. Voordat u koffie in een kop giet, moet deze worden verwarmd.
4. Als u wilt, kunt u een beetje melk of room aan uw koffie toevoegen, maar u kunt klassieke Turkse koffie zonder hen drinken.
