Het is geen geheim dat als de fabrikanten probeerden de natuurlijke smaak van de meeste voedingsproducten te behouden, ze dan nauwelijks door iemand zouden zijn gekocht. Weinig mensen willen zich tegoed doen aan ongezuurde yoghurt of waterig ijs eten. Dergelijke defecten van het product gedurende een lange tijd en met succes afgevlakt door verschillende versterkers van smaak, de meest voorkomende daarvan is mononatriumglutamaat. Voor voedseletikettering wordt dit meestal aangeduid als E621. Deze combinatie van letters en cijfers is heel bekend bij veel consumenten die dol zijn op frites en diepgevroren kant-en-klaarmaaltijden, regelmatig bouillonblokjes kopen, allerlei sauzen en smaakmakers. Maar weinig mensen vragen zich af hoe veilig dit conserveermiddel is en of het de moeite waard is om het dagelijks aan onze tafel te laten komen als onderdeel van verschillende voedingsmiddelen.
De voordelen van de E621 en de voordelen ervan
Slechts een paar honderd jaar geleden deden mensen het heel goed zonder mononatriumglutamaat en hadden ze er geen enkele spijt van. Dankzij de assimilatie van Oosterse en Europese culturen trad er echter een natuurlijk proces op van het lenen van tradities. Het menu van Amerikaanse en Franse restaurants verscheen dus zeevruchten en, in het bijzonder, algen, die, naar later bleek, andere gerechten een geheel andere smaak kunnen geven. Vervolgens was het mogelijk om vast te stellen dat de reden juist ligt in natriumglutamaat, dat in 1907 werd verkregen uit tarwegluten. In het begin konden wetenschappers zich nauwelijks voorstellen waar dit product zou kunnen worden gebruikt. Sinds het midden van de jaren '50 wordt de E621 echter in veel landen van de wereld in de voedingsmiddelenindustrie gebruikt. Maar al snel blijkt dat het halen van gluten vrij duur is. Als gevolg hiervan wordt de laatste halve eeuw mononatriumglutamaat verkregen bij het fermenteren van verschillende soorten gistbacteriën. Vrijwel geen effect op de chemische eigenschappen van E621-producten, het helpt echter om hun smaakeigenschappen te verbeteren. Daarom is monosodium glutamaat tegenwoordig te vinden in een breed scala aan producten, waaronder kant en klare maaltijden en halffabrikaten, evenals allerlei ingeblikt voedsel. Dit gebeurt vanwege de impact op de smaakpapillen van de taal, die op zichzelf niet slecht is, omdat het voedsel helemaal niet lijdt. Maar onderzoek en wetenschappelijke experimenten hebben aangetoond dat monosodium glutamaat niet zo veilig is voor een levend wezen. Zoals het op het eerste gezicht lijkt.
Wat is schadelijk voor de E621?
Om te beginnen is bij regelmatig gebruik van voedingsproducten die dit conserveermiddel bevatten, de gevoeligheid van de smaakpapillen afgezwakt. Daarom, als je al heel lang chips eet, zullen gewone gebakken aardappelen na hen helemaal smakeloos lijken. Het is ook bewezen dat mononatriumglutamaat de neiging heeft zich op te hopen in het lichaam, als u de maatregelen niet kent op het gebied van voeding . Liefhebbers van pittig eten, gekruid met specerijen en sauzen, die E621 bevatten, moeten erop voorbereid zijn dat ze al snel problemen met hun gezichtsvermogen beginnen te krijgen. Dit komt door het feit dat door de aanwezigheid van mononatriumglutamaat in het lichaam het netvlies van de ogen dunner wordt. Ook accumuleert dit conserveermiddel in de lens, wat leidt tot vertroebeling. Natuurlijk, in kleine hoeveelheden, is de E621 relatief onschadelijk, maar het kost slechts een beetje om de toegestane dosis te overschrijden, omdat verschillende bijwerkingen optreden. De meest voorkomende onder hen zijn misselijkheid en hoofdpijn, minder vaak zweten en hartkloppingen. Daarnaast is de ontwikkeling van allergieën, het optreden van pijn in de borst en algemene zwakte. Het is echter vermeldenswaard dat het effect van E621 niet langer duurt dan 20 minuten, omdat deze stof vrij snel wordt gespleten en gedeeltelijk op een natuurlijke manier uit het lichaam wordt uitgescheiden.
