Lecithine is aanwezig in het lichaam van elk levend wezen en vervult vele verschillende functies. Hij is met name verantwoordelijk voor het transport van voedingsstoffen naar de verste uithoeken van het menselijk lichaam. Plus, lecithine is een vrij krachtige antioxidant en deze eigenschap heeft brede toepassing gevonden, niet alleen in cosmetica en geneeskunde, maar ook in de voedingsmiddelenindustrie.
Aan het begin van de vorige eeuw synthetiseerden wetenschappers kunstmatige lecithine, die vervolgens werd geëtiketteerd met E322. Tegenwoordig bestaat deze oppervlakteactieve stof in drie verschillende vormen. Lecithine kan ruw (rauw) zijn, een dikke bruine massa zijn, gezuiverd (zoals was) en fractioneel, in de vorm van een heldere vloeistof, poeder of korrels.
Gebruik en reikwijdte van lecithine
Dit voedseladditief behoort tot de afvoer van emulgatoren, d.w.z. het is verantwoordelijk voor het verdraaien van verschillende stoffen die deel uitmaken van een product tot een uniforme substantie. Meestal wordt lecithine gebruikt in de zuivelindustrie bij de vervaardiging van yoghurt, kefir, zure room en yoghurt. Bovendien wordt deze stof gebruikt in de zoetwarenindustrie bij de vervaardiging van room, glazuur, soufflé en chocolade. In het laatste geval is de emulgator E322 niet alleen verantwoordelijk voor de uniformiteit en dikte van het product, maar vertraagt ook het proces van veroudering, wat tot uiting komt in de vorming van witte bloei op chocolaatjes en tegels. Lecithine wordt ook gebruikt als een natuurlijke antioxidant, waarmee u de levensduur van veel producten kunt verlengen en de processen van verval tijdens het langdurige contact met zuurstof kunt stoppen. Verven en cosmetica, papier en kunstmest: dit is geen complete lijst van gebieden waar het tegenwoordig onmogelijk is om zonder E322-emulgator te doen. Het is opmerkelijk dat tegenwoordig zo'n additief in bijna alle landen van de wereld is toegestaan, daarom is het gebruik ervan voor veel ondernemingen de norm. Over het algemeen zijn er verschillende soorten gesynthetiseerde lecithine en de emulgator E322 is in dit opzicht een veiliger voedseladditief dan de emulgator E476 - polyglycerol van dierlijke oorsprong. Kunstleecithine is echter verre van zo veilig als het op het eerste gezicht lijkt.
Wat is het nadeel van E322?
Lecithine zelf is erg belangrijk voor het menselijk lichaam. Bovendien bestaan belangrijke organen zoals de lever en de nieren voor ongeveer 30% uit deze stof. De voorraden lecithine moeten voortdurend worden bijgewerkt en het is het beste om dit te doen door bepaalde voedingsmiddelen te eten die rijk zijn aan deze stof. We hebben het in het bijzonder over pinda's, rundvlees en varkensvlees, eieren, boter, lever, vers fruit en groenten. Wat betreft het kunstmatige voedingsadditief E322, dan wordt het verkregen uit deze producten. In het proces van chemische verwerking verliest lecithine echter een aantal eigenschappen, het wordt stabieler en is bestand tegen externe factoren. Het is om deze reden dat kunstmatige lecithine zeer slecht door het lichaam wordt uitgescheiden en de gewoonte heeft zich op te hopen in weefsels, wat op zijn beurt de ontwikkeling van een allergie veroorzaakt voor voedingsmiddelen die rijk zijn aan deze stof.
