Rabarber: voordelen en schade aan het lichaam

Rabarber is een kruidachtige plant, een van de vertegenwoordigers van de boekweitfamilie. Het geboorteland van deze groente zijn de bergketens en bossen van Centraal-China. De resultaten van archeologische opgravingen in de Volksrepubliek China bewijzen dat Chinese artsen 2700 jaar geleden rabarber voor medische doeleinden begonnen te gebruiken. Op het grondgebied van het land kun je nog steeds wilde soorten van deze cultuur vinden.

In West-Europa viel rabarber in de XI-XII eeuw. Aanvankelijk waren Arabische handelaren betrokken bij de levering aan de Europese markt. Nadat de zeeweg naar India was aangelegd, begonnen de Portugezen en Nederlanders echter rabarber in te ruilen. In de zeventiende eeuw begonnen de Chinezen deze cultuur te leveren aan inwoners van Oost-Europa.

Tegenwoordig wordt rabarber in de meeste landen van de wereld geteeld met een gematigd klimaat. Eet jonge bladeren en bladstelen van de plant. Van hen zijn het bereiden van salades, jam, siropen, compotes, gekonfijt fruit, bakken vulling, wijnen en likeuren. De wortelstokken en het onderste deel van de stengels van rabarber worden gebruikt in cosmetologie en traditionele geneeskunde.

Botanische beschrijving

Rabarber is een meerjarige plant met een dikke houtachtige wortel. Holle rechte cultuursteel kan 300 cm hoog worden en 16 cm in omtrek. Grote (tot 70 cm in diameter) hartvormige of eivormig palmatig gelobde basale bladeren van de plant zitten op langwerpige cilindrische of veelzijdige bladstelen. Stamplaatplaten zijn kleiner.

Juni rabarber bloeit in kleine witte, groenige, roze of rode bloemen, verzameld in grote paniculaire bloeiwijze aan de bovenkant van de stengel. De vrucht van de plant is een driehoekige noot van roodbruine of bruine kleur. Zaden van cultuur rijpen begin augustus.

Voedingswaarde

100 g rauwe rabarber bevat:

0, 874 g proteïnen;
0, 197 g vet;
4, 538 g koolhydraten;
1, 714 g voedingsvezels;
93, 609 g water;
0, 751 g as;
1, 064 g suikers (mono- en disacchariden);
0, 096 g omega-6-vetzuren.

De concentratie van organische zuren in de samenstelling van deze groente is 1, 053 g per 100 g.

Vitaminen in rabarber

Rabarber is een rijke bron van vitamines. Elke 100 g van dit product bevat:

retinol-equivalent, A - 4, 898 mkg;
beta-caroteen - 0, 059 mg;
luteïne en zeaxanthine - 169, 015 mkg;
thiamine, B1 - 0, 018 mg;
ascorbinezuur, C - 7, 883 mg;
riboflavine, B2 - 0, 024 mg;
choline, B4 - 6, 092 mg;
tocoferol-equivalent, E - 0, 268 mg;
pantotheenzuur, B5 - 0, 083 mg;
pyridoxine, B6 - 0, 023 mg;
Niacine-equivalent, PP - 0, 288 mg;
foliumzuur, B9 - 6, 689 mkg.

Daarnaast is phylloquinon (vitamine K) aanwezig in rabarber. Het gehalte van deze verbinding is 29, 291 μg per 100 g product.

Nuttige items

Spoor elementen in 100 g rabarber:

8 zink - 0, 095 mg;

koper - 20, 066 mkg;
ijzer - 0, 214 mg;
selenium - 1, 078 mcg;
mangaan - 0, 191 mg.

Macro-elementen per 100 g product:

fosfor - 13, 487 mg;
kalium - 287, 053 mg;
magnesium - 11, 642 mg;
natrium - 3, 977 mg;
calcium - 85, 712 mg.

Calorische inhoud van rabarber

100 g verse rabarber bevat 13, 966 kcal. In dezelfde portie jam van deze groente - 267, 314 kcal, compote - 27, 809 kcal, gelei - 48, 422 kcal, siroop - 168, 136 kcal. De energiewaarde van geconfijte rabarber - 288, 431 kcal per 100 g

Voordelen van stengels en rabarberbladeren

Verbindingen aanwezig in rabarber, stimuleren de productie van spijsverteringsenzymen en verhogen de eetlust.
Regelmatige consumptie van rabarber helpt vitaminegebrek te voorkomen.
Schotels uit deze groente bevatten stoffen die de werking van de nieren positief beïnvloeden.
In het sap van rabarber zijn er verbindingen die de verteerbaarheid van een aantal vitaminen, micro- en macronutriënten verhogen.
De stoffen in dit product verhogen de weerstand van het lichaam tegen infecties, verhogen de lokale immuniteit.
In de alternatieve geneeskunde worden parasitaire invasies behandeld met rabarber. Mensen die zijn geïdentificeerd parasieten, is het aanbevolen om dagelijks te eten tot 100 gram groenten.
Gerechten van rabarberstelen zijn nuttig voor mensen die lijden aan chronische obstipatie.
Het bodemgedeelte van de plant is rijk aan verbindingen die de hartspier versterken, de sterkte en elasticiteit van de veneuze wanden vergroten en het ritme van de hartslag reguleren. Daarom helpt regelmatige consumptie van deze groente het risico op hartaandoeningen te verminderen.
Rabarber is nuttig bij ziekten van het maagdarmkanaal die zich hebben ontwikkeld tegen de achtergrond van een afname van de maagzuurgraad.
De stoffen in het sap van de plant versnellen de uitscheiding van gifstoffen, slakken, radionucliden, zouten van zware metalen en andere schadelijke stoffen.
Rabarbergerechten helpen de rottende processen in de darmen te elimineren.
Rabarber sap wordt gebruikt om ouderdomsvlekken op de huid witter te maken. Een met watjes doordrenkte schijf die is doordrenkt met vloeistof veegt probleemgebieden af.
In de Tibetaanse geneeskunde behandelt een aftreksel of sap van rabarber ernstige vergiftigingen, beten van giftige insecten en slangen.
Schotels uit deze groente activeren het bloedvormingssysteem. Daarom zijn ze nuttig voor mensen die lijden aan bloedarmoede.
In de volksgeneeskunde wordt rabarbersap als cholereticum gebruikt.
Dranken met toevoeging van deze groente verhogen de algehele toon van het lichaam, helpen het hoofd te bieden aan de afbraak van kracht, verhogen het fysieke uithoudingsvermogen en de efficiëntie. Ze worden vaak aanbevolen voor mensen die herstellen van een ernstige ziekte.
Vitamines van groep B en andere nuttige voedingsstoffen die het lichaam binnenkomen als ze rabarber eten, voorkomen het falen van het centrale zenuwstelsel, helpen de slaap te verbeteren, voorkomen depressie en verminderen de negatieve impact van stress op de interne organen en systemen.
Nuttige stoffen die deel uitmaken van rabarber, versnellen de stofwisseling. Daarom zijn de stengels en bladeren van deze plant vaak opgenomen in de samenstelling van kruidenvermageringsproducten.
Vitamine A en andere voedingsstoffen die aanwezig zijn in de samenstelling van het product, verhogen de gezichtsscherpte en helpen het visuele apparaat te beschermen tegen de gevolgen van ongunstige factoren.
Rabarber sap bevat stoffen met ontstekingsremmende en regenererende eigenschappen. Daarom wordt het in de volksgeneeskunde gebruikt voor de behandeling van niet-genezende wonden, evenals de aangetaste gebieden in trofische ulcera en eczeem.
Chrysarbines zijn aanwezig in de bovengrondse delen van rabarber - een verbinding die effectief omgaat met de manifestaties van psoriasis. Daarom wordt patiënten geadviseerd om dagelijks koude kompressen vanaf de grond in de pap van de plantstelen toe te passen op de probleemgebieden.
Pectines in rabarber verminderen de concentratie van "schadelijk" cholesterol in het bloed. Daarom is deze groente nuttig voor mensen die lijden aan atherosclerose.
Rabarber is een rijke bron van antioxidanten. Mensen die regelmatig maaltijden op basis van het rantsoen in hun rantsoen opnemen, kunnen de processen die veroudering van het lichaam veroorzaken vertragen en de kans op het ontwikkelen van kanker verminderen.
In de alternatieve geneeskunde wordt rabarber gebruikt om acne, vitiligo, steenpuisten en acne te bestrijden. Probleemgebieden worden tweemaal afgeveegd met een stengel van een gepureerde plant.
Sap verkregen uit rabarber helpt bij het wegwerken van een kater. De vloeistof (40 ml) wordt opgelost met water (180 ml) en onmiddellijk na het ontwaken in één te drinken gedronken.

Nuttige eigenschappen van rabarberwortels

Poeder van gedroogde rabarberwortels wordt gebruikt als een samentrekkend middel bij diarree. Het medicijn wordt oraal ingenomen voor 1/2 theelepel voor het ontbijt en de lunch. Het medicijn wordt weggespoeld met veel water. Gebruik voor de behandeling van aandoeningen van de ontlasting alcoholtinctuur van rabarberwortels. Voor de bereiding ervan wordt een handvol verpulverde plantaardige grondstoffen gegoten met een fles wodka en gedurende 14-15 dagen in het donker gestoken. De afgewerkte tinctuur wordt gefilterd en in de koelkast gelegd. Bij diarree wordt het medicijn drie keer per dag ingenomen, 1 theelepel.
Extract verkregen uit de wortelstok van een plant helpt af te komen van een opgeblazen gevoel en winderigheid.
Een aftreksel gemaakt van rabarberwortels helpt de gastro-intestinale motiliteit te verhogen. Daarom drinken ze het in plaats van thee met intestinale atonie.
In de volksgeneeskunde wordt een mengsel van paardenbloemwortels, stinkende gouwe en rabarber gebruikt om congestie in de galblaas te behandelen. Een half kopje verpulverde plantaardige grondstoffen wordt met 2 kopjes kokend water overgoten, gedurende 2-3 minuten gekookt en gedurende ten minste 3 uur toegediend. Klaar om thee te drinken 2 slokjes voor elke maaltijd.
Rabarberwortels worden gebruikt om alopecia (pathologisch haarverlies) te behandelen. Van plantaardige grondstoffen wordt een rijk afkooksel bereid en telkens na het wassen met een kop gespoeld.
De wortelstokken van de plant worden gebruikt bij de complexe behandeling van hepatitis. Een groot aantal medicinale grondstoffen worden gedurende 20 minuten in een liter water gekookt en gedurende ten minste 10 uur met water toegediend. De resulterende vloeistof wordt gefilterd en neemt 1 grote slok voor het ontbijt en het avondeten, en grijpt een kleine hoeveelheid bijenhoning. De behandeling werd gedurende een maand voortgezet.
Een helende drank wordt bereid uit rabarberwortels, die de symptomen van tuberculose verlicht. Grondstoffen (2-3 eetlepels lepels) worden met ijskoud water gegoten, gedurende 8 uur met water doordrenkt, vervolgens op laag vuur aan de kook gebracht en gedurende 4 minuten gekookt. Bereide bouillon wordt gefilterd en driemaal daags 75 ml ingenomen.
Een verzadigd afkooksel van de wortels van een plant wordt gewassen met niet-genezende brandwonden.

Contra-indicaties en schade aan rabarber

Kinderartsen raden rabarber niet aan voor kinderen jonger dan 10 jaar.
Groente bevat een grote hoeveelheid organische zuren, die bijdragen aan het ontstaan van calculus in de nieren, de gal en de blaas. Daarom is het gecontra-indiceerd bij mensen die eerder de diagnose urolithiasis of cholelithiasis hebben gekregen.
Rabarbergerechten zijn schadelijk voor mensen met pancreatitis of gastritis, die ontstonden tegen de achtergrond van een verhoogde zuurgraad van maagsap.
Verbindingen die in rabarber aanwezig zijn, kunnen het bloed verdunnen. Daarom is deze groente gecontra-indiceerd bij aambeien en bloeden van verschillende etiologieën.
Voedingsdeskundigen raden af rabarberstelen in grote hoeveelheden te eten voor diarree, cholecystitis, jicht, peritonitis, blaasontsteking, blindedarmontsteking, reuma en diabetes.
Schotels uit deze groente zijn schadelijk voor zwangere vrouwen en moeders die borstvoeding geven.
Rabarber is gecontraïndiceerd voor mensen die lijden aan intestinale terughoudendheid of obstructie.
De bladeren van sommige soorten rabarber kunnen giftig zijn.

Opmerkingen (0)