Het meest gebruikte voedsel is rijpe boonzaadjes - bonen. Van hen bereiden ze salades, lobio, ze worden toegevoegd aan soepen.
Jonge bonen in de peulen worden veel minder vaak gegeten, waarschijnlijk omdat het niet zo vaak te koop wordt aangeboden. Maar het is zeer nuttig, voedzaam en smakelijk.
Groentevariëteiten zijn geschikt voor het eten van sperziebonen. Ze verschillen van granen in afwezigheid van een perkamentlaag, niet-rigide vezels langs de naad en snel gaar. Hoewel er variëteiten zijn van bonen die tussen de suikervariëteiten en beschietingen zijn, geteeld voor graan.
Als er groene schoppen nodig zijn voor voedsel, worden ze geoogst wanneer de peulen heel zacht zijn en de bonen de grootte hebben van een tarwekorrel.
Bean blades zijn rijk aan eiwitten en aminozuren. Ze bevatten cellulose, suikers en zetmeel en ook vitamines: A, K, B1, B2, PP, C. Snijbonen bevatten sporenelementen: kalium, ijzer, fosfor, magnesium, calcium, jodium.
In de zomer, als er veel verschillende groenten zijn, onthouden heel weinig mensen zich over snijbonen, en toch kan het worden klaargemaakt voor gebruik om in de winter in verschillende gerechten te worden gebruikt als een extra bron van vitamines.
Peulen met groene bonen kunnen het beste worden ingevroren.
Hoe sperziebonen voor te bereiden voor het invriezen
Onrijpe groene bonenpeulen zijn geschikt om in te vriezen, waarbij de bladeren zo zacht en zacht zijn dat ze gemakkelijk doorboord kunnen worden met een vingernagel, en als je ernaar kijkt door het licht, zie je de korrels niet - zo klein. Peulvruchten die zijn voorbereid voor invriezing worden gesorteerd door overtollig of door plagen beschadigd te worden weggegooid.
Daarna worden de bonenbonen onder stromend water gewassen, gedroogd en op een handdoek in een enkele laag uitgespreid.
De peulen breken harde uiteinden af en verwijderen de ader die de twee helften van de pod verbindt.
Omdat de peulen bonen tot een lengte van 15 cm groeien, is het wenselijk om ze in zulke stukken te snijden, die meestal in recepten worden gebruikt.
Nu staan de bonen klaar om te bevriezen.
Hoe verse snijbonen bevriezen
De in stukjes gesneden en in stukken gesneden sperziebonen worden in een enkele laag op een schaal gelegd en in een vriezer geplaatst voor primaire invriezing.
Na een paar uur worden de stukjes bonen in plastic zakken gedaan, ze worden goed vastgebonden en terug in de vriezer gelegd voor permanente opslag.
Geblancheerde groene bonen invriezen
Bereid zoals hierboven beschreven, groene bonen worden ondergedompeld in kokend gezout water en geblancheerd gedurende 3-5 minuten. Vervolgens worden de peulen met behulp van een vergiet uit de pan gehaald en onmiddellijk ondergedompeld in zeer koud water om snel af te koelen. Dit moet worden gedaan om de pods groen te houden.
Daarna gekoelde bonen verspreid op een handdoek en gedroogd.
Droge bonen worden in elke container gelegd die geschikt is om in te vriezen, ze zijn goed gesloten en in een vriezer geplaatst. Op deze manier bevroren, is bonen een halffabrikaat, dus als je het kookt, moet je het koken, stoven of bakken.
Gekookte sperziebonen invriezen
Bereide groene bonen worden ondergedompeld in gezouten kokend water en 15-20 minuten gekookt tot ze gaar zijn.
Leg de gekookte peulen in een vergiet, wacht tot al het water is weggelopen en verpak ze vervolgens in plastic bakjes of plastic zakken.
Goedgeknoopte zakken worden in de vriezer geplaatst.
Bevroren gekookte sperziebonen na het ontdooien hoeven niet te worden gekookt en kunnen onmiddellijk als voedsel worden gebruikt. Plaats bijvoorbeeld een salade of magnetron in een magnetron en serveer als bijgerecht.
Groene bonen worden ontdooid in de koelkast of gekookt zonder te ontdooien.
Als de vriezer op een voldoende lage temperatuur is ingesteld en de vriesregels niet worden overschreden, kunnen de bevroren sperziebonen worden opgeslagen zonder verlies van voedingsstoffen tot de volgende oogst.
